چله ای از هرایی

چله ای از هرایی

این قطعه شاخه ای از موسیقی هرایی است که در شرق مازندران روایت می شود. مقام هرایی از فنی ترین و مهمترین آواز های مازندران است که امروزه از میاندرود ساری تا کوه پایه های طبری زبان گرگان روان است.موسیقی هرایی با موضوعی عاشقانه بیانگر نوای فریاد گونه از گفت و گوی گل و بلبل و عاشق و معشوق است که به چهاربند عاشق نیز آوازه دارد و جزو رپرتوار ساز دوتار به شمار می رود.شعرهای این آواز عموما زبان فارسی است و معمولا پیش زمینه ای است برای آوازهای موزونی که در پی آن می آیند و به گونه ی یک مجموعه اجرا می شوند.
این آواز ها که به آن ها چله یا شاخه های هرایی می گویند گاه هم از نظر مد و هم از نظر ریتم با هم متفاوت هستند. البته با دو شیوه اجرایی در شرق مازندران به شیوه های هرایی کتولی و هرایی قنبرآبادی شهرت دارد.این قطعه با ریتم لنگ8/5 در مایه بیات ترک روی شاهد بیات ترک گردش بسیار کوتاهی دارد و با بیان و درون مایه ای مذهبی دنبال می شود.